چگونه تشنه می شویم

اگر در حال تشنگی چیزی برای نوشیدن نداشته باشیم ، تشنگی چنان بر ما فشار می آورد که جز آن به هیچ چیز دیگر نمی اندیشیم .
همه ما روزی طعم تشنگی را چشیده ایم ، ولی سرانجام خوشبختانه آبی پیدا کرده و خود را از چنگ آن رها ساخته ایم .

هرگاه انسانی چند روز پی در پی تشنه بماند بیشک جان خود را از دست خواهد داد .
بدن به ذخیره آب بسیار نیازمند است . چه حدود 50 تا 60 درصد از بدن ما را آب تشکیل می دهد .
بزرگسالان روزانه حدود دو سوم لیتراز آب بدن خود را به صورت عرق از دست می دهند . هنگام دفع مواد زائد نیز حدود یک لیتر آب از بدنشان خارج می شود . از سوی دیگر ، ما چه آب بنوشیم یا ننوشیم ، ازراههای گوناگون آب وارد بدنمان می شود . مثلا غذایی که روزانه صرف می کنیم حدود یک سوم لیتر آب وارد بدنمان می کند . ولی این هرگز جبران آبها دفع شده را نکرده و نه مقدار آبی که برای ما لازم است ، در بدن نگاه می دارد .
تشنگی علامتی است که به انسان هشدار میدهد ، تا به رفع نیاز خود و گرفتن آب لازم بپردازد .
خشکی دهان یا گلو ، بر خلاف پندار مرد م ، دلیل تشنگی نیست . این خشکی ممکن است بعللی باعث عصبانیت ، فعالیت زیاد و کندی ترشح آب دهان ، بروز کند . خشکی دهان را می توان با مقدار آب لیمو بر طرف ساخت . ولی اگر براستی تشنه باشیم این کار هرگز علاج تشنگی مارا نخواهد کرد .
بر عکس ، گاهی ممکن است دهان پر آب باشد ، معده و مجاری خون و ادرار نیز همه آب کافی در بر داشته باشند ولی باز احساس تشنگی کنیم . علت این امر آنست که گاهی تشنگی بر اثر تغییراتی که در نمک خون پدید می آید ، به انسان دست می دهد .
در حال عادی ، خون به حد کافی نمک و آب در بر دارد . ولی همینکه میزان طبیعی آب به هم بخورد و نمک نسبت به آبی که در خون است بیشتر شود ، در این هنگام تشنگی بروز می کند .
نقطه ای در مغز وجود دارد که به نام مرکز تشنگی خوانده می شود .
این مرکز مسئول کنترل نمک خون می باشد . هنگامی که تغییری در آن رخ دهد ، ( مرکز تشنگی ) به قسمت پشت گلو ، آگاهی می دهد . این خبر دوباره به مغز باز گشته و از همبستگی این ارتباطات حالتی به ما دست می دهد که می گوییم ( تشنه ) هستیم .